Uw winkelwagen is leeg!
CLOSEbij Von Tiling we streven ernaar om zo duurzaam, sociaal verantwoord, milieuvriendelijk en transparant mogelijk te zijn op alle gebieden van onze productie en verkoop. In de textielindustrie zijn we daar inmiddels zeer succesvol in. Maar hoe zit het met andere gebieden die we buiten ons werk in het dagelijks leven tegenkomen?
Daar willen we over verspilling van voedsel spreken. De meesten kunnen zich wel iets voorstellen, maar het gaat niet alleen om het zinloos weggooien van eetbaar voedsel in huizen en supermarkten. Het gaat ook over etensresten in restaurants, over de overproductie van fastfoodketens en ook over het uitsorteren van veldgewassen die van absolute topkwaliteit zijn en visueel net niet aan de normen voldoen.
Laten we met dat in gedachten een paar feiten bekijken, zodat we allemaal op dezelfde pagina staan.
Een studie van de BMEL (Federaal Ministerie van Voedsel en Landbouw):
De BMEL heeft vastgesteld dat er in Duitsland zo'n twaalf miljoen ton eetbaar voedsel wordt weggegooid (studie gepubliceerd in september 2019).
12% van dit afval vindt alleen al op het veld/de kas plaats. Groente en fruit die perfect in orde zijn, blijven hier liggen. Of het wordt misbruikt voor de productie van biogas. Dit wordt alleen gedaan om esthetische redenen en omdat rechte komkommers beter stapelen dan kromme.
In Frankrijk loopt de campagne 'Lelijke groenten en fruit' (Fruits et légumes moches) al enkele jaren. Sinds 2019 is er ook een initiatief in Duitsland genaamd “Zu gut für die Tonne” (zugutfuerdietonne.de).
In Duitsland bijvoorbeeld pakt het bedrijf Etepetete (etepetete-bio.de) het probleem actief aan. In samenwerking met lokale biologische boeren koopt Etepetete de oogst op die niet groot- of klein verkocht kan worden. Deze worden vervolgens verpakt in foodboxen en afgeleverd bij de klanten. Het is dus niet mogelijk om een specifiek product te bestellen. Je krijgt wat er is. Want de constante beschikbaarheid van bijna alle producten in de supermarkt is allesbehalve duurzaam. Maar daarover meer in de volgende paragraaf.
Wie nog actief voedsel besparen kunt u bijvoorbeeld in de omgeving informeren: welke boeren bieden een zogenaamde naoogst aan? Je gaat over een geoogst veld en verzamelt bijvoorbeeld aardappelen die de oogsters over hebben. Soms kun je dit zelfs gratis doen en een hele zak meenemen, soms worden ze gewogen en betaal je een kleine vergoeding. Het "Mundraub"-platform (www.mundraub.org) werkt op een vergelijkbare manier. Hier staan lokale fruitbomen en weideboomgaarden, waar steenfruit, noten en bessen gratis geoogst kunnen worden.
Volgens de BMEL is de voedingsindustrie met 18% de op een na grootste uitgever. Welthungerhilfe schrijft: “In de industrie worden de meeste voedselverliezen veroorzaakt door transportschade, verkeerde opslag en productiegerelateerde oorzaken. Ook interne kwaliteitsborging en overproductie dragen daaraan bij.” (https://www.welthungerhilfe.de/lebensmittelverschwendung/#c16879) Dit komt door de stelregel dat alles altijd beschikbaar moet zijn. Een ontwikkeling die zich in de loop van de globalisering al decennia steeds meer manifesteert en die bijna wrevel oproept als een product niet leverbaar is. Voedsel bestemd voor de Duitse markt wordt wereldwijd geproduceerd. Vooral bederfelijke goederen zoals groenten en fruit bederven op de lange transportroutes. Over de extreme CO2-vervuiling door transport willen we nu nog niet eens beginnen.
Boerderijromantiek - vaak anders dan verwacht (maar dat is een ander onderwerp)
Waarom moeten we voor kerstmis aardbeien uit Zuid-Afrika importeren als ze in de zomer in overvloed groeien in de regio? Of waarom moeten we de kiwi's uit Nieuw-Zeeland binnenvliegen als ze het in elk jaargetijde ook goed gedijen in Italië? Een van de grote trends in de voedingssector, waarvan we hopen dat die wijdverbreid zal worden, is regionaal en seizoensgebonden. Omdat de meesten van ons echter het hele jaar door zijn opgegroeid met een volledig assortiment en scholen ook volledig falen als het gaat om regionale landbouw, zijn er zogenaamde seizoenskalenders die laten zien wat er deze maand uit de Duitse/regionale productie komt. (bijv https://utopia.de/ratgeber/saisonkalender-fuer-gemuese-obst/) Als de voedingsindustrie zou inspringen op deze enorme trend, zou de voedselverspilling aanzienlijk kunnen worden verminderd en zouden veel transportroutes kunnen worden bespaard.
Als je aan voedselverspilling denkt, denk je als eerste aan beelden van overvolle bakken achter supermarkten die liever goede producten weggooien dan ze aan werknemers of behoeftigen te geven. "Containeren" is hier bijna een sport geworden: mensen sluipen het terrein van de supermarkten binnen om de inhoud van de containers - het afval - te stelen. Natuurlijk is het illegaal, maar de morele vraag is: is het verantwoord om voedsel weg te gooien als mensen om de hoek honger lijden en zich nauwelijks gezond voedsel kunnen veroorloven? Maar we willen op dit moment ook geen debat over armoede voeren.
TSterker nog, het supermarktafval dat we in het nieuws zien, vertegenwoordigt slechts 4% van alle voedselverspilling. Natuurlijk zouden ook de supermarkten en discounters een stap in de goede richting zetten als ze zich zouden focussen op seizoensproducten of hun vers- en groente- en verstoonbanken gewoon wat minder uitbundig zouden bevoorraden. Ik denk dat om half tien 's avonds de groenteschappen er wat geplunderd uit kunnen zien. Dat heb ik tenminste liever dan overvolle vuilnisbakken.
Uit eten gaan is een gebied waar voedselverspilling bijna onvermijdelijk is. Restaurants kunnen niet anticiperen op wat gasten gedurende de dag zullen bestellen. Voedsel dat al gekookt of bereid is, is erg moeilijk te verdelen. Een kleine, overzichtelijke menukaart, die dan ook nog eens gevuld is met streekproducten, kan hier in ieder geval de hoeveelheid overproductie verminderen. Dit kan dan per seizoen aangepast worden. De ingrediënten kunnen vers worden gekocht. Een grote variëteit betekent altijd dat er veel overblijft en niet wordt verwerkt. Of een groot deel van de ingrediënten is niet vers, maar komt uit de zak. Dus de volgende keer dat u naar een restaurant gaat, wilt u misschien een plaats kiezen met een kleiner menu. Misschien steunt dit zelfs de boeren uit de regio.
Een volle tafel - of het nu uit containers is of van lokale biologische boeren ... kleurrijk is gezond!
En wij ook heb het laatste gebied al bereikt: de huishoudens die voedsel verspillen.
En dit gebied is goed voor maar liefst 52 procent van het totale probleem. Veel huishoudens kopen veel meer dan ze daadwerkelijk kunnen gebruiken. Dan belandt het in de vuilnisbak. De makkelijkste manieren om hier te minderen zijn: vaker kleinere hoeveelheden kopen, je volgende maaltijden van tevoren plannen, een boodschappenlijstje maken en geen boodschappen doen als je honger hebt. Dit zijn allemaal tips die we waarschijnlijk al eerder hebben gehoord. En ja, het werkt echt.
Je kunt natuurlijk ook precies de hoeveelheid kopen die je echt nodig hebt in een bulkwinkel (https://unverpackt-verband.de/).
Als iets "over de houdbaarheidsdatum" is, helpt het vaak om even goed te ruiken en/of te proeven. De MHD betekent dat het product MINSTENS tot die dag eetbaar zijn moet. Omdat bedrijven er meestal altijd op uit zijn om hun eigen risico zo laag mogelijk te houden, hebben we deze datum natuurlijk in een vroeg stadium gesteld om problemen met aansprakelijkheidsclaims categorisch te voorkomen. Daarnaast is het aantal mensen dat producten na de houdbaarheidsdatum weggooit zonder te controleren erg hoog. In dit geval is een korte houdbaarheid natuurlijk een stimulans om opnieuw te kopen. Maar MHD staat voor houdbaarheid, ook "mindestens halbar bis" en niet "absoluut levensgevaarlijk“. Een yoghurt kan weken na de houdbaarheidsdatum nog gegeten worden en ingeblikte producten zijn sowieso voor altijd houdbaar. Productvriendelijke opslag en naleving van de koelketen zijn natuurlijk altijd een voorwaarde.
Laten we met z'n allen van deze wereld een betere plek maken en opnieuw nadenken over hoe we op alle vlakken met voedsel omgaan. Met uw aankoopbeslissingen bepaalt u wat er op de markt wordt aangeboden. En hoe meer mensen regionaal en seizoensgebonden eten, hoe meer alle spelers in de voedingsindustrie gedwongen worden om opnieuw na te denken.
Bedankt voor je tijd... en eet smakelijk!
Een shirt zegt "Wassen op 30 graden”En de andere is 40 graden, maar ik wil ze allebei samen wassen.
En dat is precies wat u kunt doen!
"Drie t-shirts voor slechts 10 Euro!" Welk aanbod! Dat is te mooi om waar te zijn. Voor zo'n prijs moet je het meteen kopen. Maar wat is de werkelijke prijs voor dergelijke koopjes?
De berichtgeving in de media omcirkelt het onderwerp van Massaproductie van textiel helaas te vaak. Een klein protest in het interieur is interessanter dan de 10. catastrofale brand dit jaar in een buitenlandse fabriek, waarin ook Duitse bedrijven produceren. De merken, die het de schuld geven, omzeilen het onderwerp net zo vakkundig als het andere medialandschap en benadrukken liever waar ze sociaal voor zijn. Ze vertegenwoordigen dus een beeld naar buiten toe, dat in de meest zeldzame gevallen overeenkomt met de waarheid.