Inclusief BTW.: 2,22 €
plus. verzendkosten
1
mijn mandje
bij Von Tiling we streven ernaar om zo duurzaam, sociaal verantwoord, milieuvriendelijk en transparant mogelijk te zijn op alle gebieden van onze productie en verkoop. In de textielindustrie zijn we daar inmiddels zeer succesvol in. Maar hoe zit het met andere gebieden die we buiten ons werk in het dagelijks leven tegenkomen?
Daar willen we over verspilling van voedsel spreken. De meesten kunnen zich wel iets voorstellen, maar het gaat niet alleen om het zinloos weggooien van eetbaar voedsel in huizen en supermarkten. Het gaat ook over etensresten in restaurants, over de overproductie van fastfoodketens en ook over het uitsorteren van veldgewassen die van absolute topkwaliteit zijn en visueel net niet aan de normen voldoen.
Laten we met dat in gedachten een paar feiten bekijken, zodat we allemaal op dezelfde pagina staan.
Een studie van de BMEL (Federaal Ministerie van Voedsel en Landbouw):
De BMEL heeft vastgesteld dat er in Duitsland zo'n twaalf miljoen ton eetbaar voedsel wordt weggegooid (studie gepubliceerd in september 2019).
12% van dit afval vindt alleen al op het veld/de kas plaats. Groente en fruit die perfect in orde zijn, blijven hier liggen. Of het wordt misbruikt voor de productie van biogas. Dit wordt alleen gedaan om esthetische redenen en omdat rechte komkommers beter stapelen dan kromme.
In Frankrijk loopt de campagne 'Lelijke groenten en fruit' (Fruits et légumes moches) al enkele jaren. Sinds 2019 is er ook een initiatief in Duitsland genaamd “Zu gut für die Tonne” (zugutfuerdietonne.de).
In Duitsland bijvoorbeeld pakt het bedrijf Etepetete (etepetete-bio.de) het probleem actief aan. In samenwerking met lokale biologische boeren koopt Etepetete de oogst op die niet groot- of klein verkocht kan worden. Deze worden vervolgens verpakt in foodboxen en afgeleverd bij de klanten. Het is dus niet mogelijk om een specifiek product te bestellen. Je krijgt wat er is. Want de constante beschikbaarheid van bijna alle producten in de supermarkt is allesbehalve duurzaam. Maar daarover meer in de volgende paragraaf.
Wie nog actief voedsel besparen kunt u bijvoorbeeld in de omgeving informeren: welke boeren bieden een zogenaamde naoogst aan? Je gaat over een geoogst veld en verzamelt bijvoorbeeld aardappelen die de oogsters over hebben. Soms kun je dit zelfs gratis doen en een hele zak meenemen, soms worden ze gewogen en betaal je een kleine vergoeding. Het "Mundraub"-platform (www.mundraub.org) werkt op een vergelijkbare manier. Hier staan lokale fruitbomen en weideboomgaarden, waar steenfruit, noten en bessen gratis geoogst kunnen worden.
Volgens de BMEL is de voedingsindustrie met 18% de op een na grootste uitgever. Welthungerhilfe schrijft: “In de industrie worden de meeste voedselverliezen veroorzaakt door transportschade, verkeerde opslag en productiegerelateerde oorzaken. Ook interne kwaliteitsborging en overproductie dragen daaraan bij.” (https://www.welthungerhilfe.de/lebensmittelverschwendung/#c16879) Dit komt door de stelregel dat alles altijd beschikbaar moet zijn. Een ontwikkeling die zich in de loop van de globalisering al decennia steeds meer manifesteert en die bijna wrevel oproept als een product niet leverbaar is. Voedsel bestemd voor de Duitse markt wordt wereldwijd geproduceerd. Vooral bederfelijke goederen zoals groenten en fruit bederven op de lange transportroutes. Over de extreme CO2-vervuiling door transport willen we nu nog niet eens beginnen.
Boerderijromantiek - vaak anders dan verwacht (maar dat is een ander onderwerp)
Waarom moeten we voor kerstmis aardbeien uit Zuid-Afrika importeren als ze in de zomer in overvloed groeien in de regio? Of waarom moeten we de kiwi's uit Nieuw-Zeeland binnenvliegen als ze het in elk jaargetijde ook goed gedijen in Italië? Een van de grote trends in de voedingssector, waarvan we hopen dat die wijdverbreid zal worden, is regionaal en seizoensgebonden. Omdat de meesten van ons echter het hele jaar door zijn opgegroeid met een volledig assortiment en scholen ook volledig falen als het gaat om regionale landbouw, zijn er zogenaamde seizoenskalenders die laten zien wat er deze maand uit de Duitse/regionale productie komt. (bijv https://utopia.de/ratgeber/saisonkalender-fuer-gemuese-obst/) Als de voedingsindustrie zou inspringen op deze enorme trend, zou de voedselverspilling aanzienlijk kunnen worden verminderd en zouden veel transportroutes kunnen worden bespaard.
Als je aan voedselverspilling denkt, denk je als eerste aan beelden van overvolle bakken achter supermarkten die liever goede producten weggooien dan ze aan werknemers of behoeftigen te geven. "Containeren" is hier bijna een sport geworden: mensen sluipen het terrein van de supermarkten binnen om de inhoud van de containers - het afval - te stelen. Natuurlijk is het illegaal, maar de morele vraag is: is het verantwoord om voedsel weg te gooien als mensen om de hoek honger lijden en zich nauwelijks gezond voedsel kunnen veroorloven? Maar we willen op dit moment ook geen debat over armoede voeren.
TSterker nog, het supermarktafval dat we in het nieuws zien, vertegenwoordigt slechts 4% van alle voedselverspilling. Natuurlijk zouden ook de supermarkten en discounters een stap in de goede richting zetten als ze zich zouden focussen op seizoensproducten of hun vers- en groente- en verstoonbanken gewoon wat minder uitbundig zouden bevoorraden. Ik denk dat om half tien 's avonds de groenteschappen er wat geplunderd uit kunnen zien. Dat heb ik tenminste liever dan overvolle vuilnisbakken.
Uit eten gaan is een gebied waar voedselverspilling bijna onvermijdelijk is. Restaurants kunnen niet anticiperen op wat gasten gedurende de dag zullen bestellen. Voedsel dat al gekookt of bereid is, is erg moeilijk te verdelen. Een kleine, overzichtelijke menukaart, die dan ook nog eens gevuld is met streekproducten, kan hier in ieder geval de hoeveelheid overproductie verminderen. Dit kan dan per seizoen aangepast worden. De ingrediënten kunnen vers worden gekocht. Een grote variëteit betekent altijd dat er veel overblijft en niet wordt verwerkt. Of een groot deel van de ingrediënten is niet vers, maar komt uit de zak. Dus de volgende keer dat u naar een restaurant gaat, wilt u misschien een plaats kiezen met een kleiner menu. Misschien steunt dit zelfs de boeren uit de regio.
Een volle tafel - of het nu uit containers is of van lokale biologische boeren ... kleurrijk is gezond!
En wij ook heb het laatste gebied al bereikt: de huishoudens die voedsel verspillen.
En dit gebied is goed voor maar liefst 52 procent van het totale probleem. Veel huishoudens kopen veel meer dan ze daadwerkelijk kunnen gebruiken. Dan belandt het in de vuilnisbak. De makkelijkste manieren om hier te minderen zijn: vaker kleinere hoeveelheden kopen, je volgende maaltijden van tevoren plannen, een boodschappenlijstje maken en geen boodschappen doen als je honger hebt. Dit zijn allemaal tips die we waarschijnlijk al eerder hebben gehoord. En ja, het werkt echt.
Je kunt natuurlijk ook precies de hoeveelheid kopen die je echt nodig hebt in een bulkwinkel (https://unverpackt-verband.de/).
Als iets "over de houdbaarheidsdatum" is, helpt het vaak om even goed te ruiken en/of te proeven. De MHD betekent dat het product MINSTENS tot die dag eetbaar zijn moet. Omdat bedrijven er meestal altijd op uit zijn om hun eigen risico zo laag mogelijk te houden, hebben we deze datum natuurlijk in een vroeg stadium gesteld om problemen met aansprakelijkheidsclaims categorisch te voorkomen. Daarnaast is het aantal mensen dat producten na de houdbaarheidsdatum weggooit zonder te controleren erg hoog. In dit geval is een korte houdbaarheid natuurlijk een stimulans om opnieuw te kopen. Maar MHD staat voor houdbaarheid, ook "mindestens halbar bis" en niet "absoluut levensgevaarlijk“. Een yoghurt kan weken na de houdbaarheidsdatum nog gegeten worden en ingeblikte producten zijn sowieso voor altijd houdbaar. Productvriendelijke opslag en naleving van de koelketen zijn natuurlijk altijd een voorwaarde.
Laten we met z'n allen van deze wereld een betere plek maken en opnieuw nadenken over hoe we op alle vlakken met voedsel omgaan. Met uw aankoopbeslissingen bepaalt u wat er op de markt wordt aangeboden. En hoe meer mensen regionaal en seizoensgebonden eten, hoe meer alle spelers in de voedingsindustrie gedwongen worden om opnieuw na te denken.
Bedankt voor je tijd... en eet smakelijk!
Als consument - of producent - van textiel, rijst steeds opnieuw de vraag welke middelen het beste moeten worden gebruikt. die Bescherming van het milieu in hart en nieren die aandacht heeft voor duurzaam en fairtrade textiel. Het doel is om grondstoffen te besparen, water- en energiebesparend te produceren en het milieu niet te overbelasten. De koers voor deze projecten is al gezet in het De juiste middelen kiezen te stellen.
Bespaarde liters water.
Wat in het begin onvoorstelbaar klinkt, is eigenlijk al enkele tientallen jaren een bekende manier van kledingproductie. Hout wordt al meer dan 100 jaar gebruikt in de kledingindustrie. Vooral eucalyptusbomen waren populair. De houtsnippers worden gemengd met heet water tot een cellulosepulp, ook bekend als viscose. Persen produceert draden die worden verwerkt voor de productie van kleding. Omdat met deze methode hoog waterverbruik en Toepassing van chemische middelen verbonden, werd het productieproces stopgezet.
Tegenwoordig kunnen nieuwere productieprocessen echter water hergebruiken met 99%, en zo zonder chemische toevoegingen, Dit wordt vaak gedaan met beukenhoutvezels. Deze bomen groeien in ons gebied zonder toevoeging van kunstmest, wat transport bespaart. Door een organisch oplosmiddel lost de cellulose op van de houtsnippers. De honingachtige massa wordt vervolgens tot fijne vezels gevormd, gedroogd en tot garen verwerkt. Het is ook voordelig dat houten kleding ecologisch afbreekbaar is. Populaire eigenschappen van houten kleding, bijvoorbeeld, zijn dat ze ademend, antibacterieel en geschikt voor mensen met allergieën is.
Door een vergelijkbaar productieproces kan dat ook Melk als textielbron serveren. Sinds 1930 het melkeiwit werd caseïne geperst tot vezels en verwerkt tot kleding. Vroeger was dit proces er echter ook een groot waterverbruik en chemische middelen aangesloten. Door moderne kennis is de productie vandaag volledig chemicaliënvrij en met zeer weinig waterverbruik mogelijk.
Melk heeft geen lange transportroutes nodig en is biologisch afbreekbaar. Anke Domaske shows met haar bedrijf QMILKdat ook ontrinkbare melk kan worden gebruikt. Er wordt dus minder melk weggegooid. De kleding wordt ook gezegd dat ze verzachtend zijn als hun aminozuren niet worden gedood in het proces. Theoretisch kunnen de kledingstukken zelfs worden gegeten, omdat ze volledig onschadelijk zijn voor het lichaam en lichaam verteerbaar zijn. In een interview met de SZ De fabrikant bijt moedig in een shirt en kauwt.
Miljoenen liters melk worden weggegooid.
De eerste vondsten van producten gemaakt van hennep waren touwen, die 2800 v. Chr. in China werden gebruikt. Vooral in Azië en India werd het scheurbestendige en duurzame natuurproduct gebruikt. Het wordt verkregen van de hennepplant waarvan de vezels verder kunnen worden verwerkt tot stoffen.
In Europa kwamen de eerste hennepproducten ten tijde van de Kelten op. Het zijn voornamelijk touwen rond 500 BC. werden gebruikt. Vooral in de scheepvaart was de vezel erg populair. In de middeleeuwen werden er zeildoeken, touwen en zakken van gemaakt.
Het gebruik van hennep ging met de komst van katoenvezel terug omdat het veel goedkoper was om te produceren. Bovendien veroorzaakte cannabisgebruik kritiek op de plant. Hoewel industriële hennep bijna geen THC-gehalte heeft (maximaal 0,2%), werd de teelt al snel overal verbannen. Een van de belangrijkste redenen hiervoor was de anti-cannabis propaganda van de overheid.
Tegenwoordig zijn kleding en producten gemaakt van hennep nog maar één niche-product, De hennepvezel wordt tegenwoordig meestal als isolatiemateriaal gebruikt. De plant heeft veel voordelen ten opzichte van gewone kledingstoffen. Zoals zij zeer resistent insecten en door hun manier van groeien kunnen er geen onkruiden ontstaan, ze hoeven niet te worden besproeid met insecticiden en pesticiden. Dit maakt het zeer geschikt voor mensen met allergieën. Bovendien is de teelt zeer goedkoop en duurzaam.
De teelt neemt toe in Azië, maar ook Frankrijk, Duitsland en Tsjechië groeien hennepplanten voor de textielindustrie.
Hennepkleding is bijvoorbeeld te vinden in reformwinkels of online op hennep liefde, pure pure of HempAge . Koop
Procent meer vezels dan een linnenplant.
We vatten samen: Er zijn tegenwoordig veel alternatieven voor de al bekende grondstoffen voor kleding, die goed zijn voor ons mens en de planeet. Wij ook Von Tiling willen met ons aanbod eerlijke geproduceerde kleding zet een stap in die richting.
Vanwege de nog zeer vroege stadia van de alternatieven en nog verdere ontwikkelingen, observeren we deze markt en plannen we in deze richting. Nog een alternatief We zullen het ook later presenteren, waarschijnlijk zelfs met een product.
Haar eerste volledige album - nu verkrijgbaar als digipak. Met mooi boekje en in milieuvriendelijke verpakking. Net zoals het zou moeten zijn. - gesigneerde exemplaren zijn niet op voorraad, u krijgt in plaats daarvan een normale - Een paar jaar terug de Duitse volksmuzikant Patty Gurdy werd verliefd op het middeleeuwse instrument genaamd "Hurdy-Gurdy". Het unieke geluid [...]
speciale Prijs
afmetingen: ca. 18 cm x 14 cm
Materiaal: Gemaakt in twee lagen - buitenkant 100% polyester, binnenkant 100% katoen
Wasbaar: aanbevolen bij 60 ° C
onbeperkt herbruikbaar
Volumekorting mogelijk (vanaf 3 stuks)
- Om hygiënische redenen worden de maskers meestal apart verzonden naar ander textiel -
speciale Prijs
afmetingen: ca. 18 cm x 14 cm
Materiaal: Gemaakt in twee lagen - buitenkant 100% polyester, binnenkant 100% katoen
Wasbaar: aanbevolen bij 60 ° C
onbeperkt herbruikbaar
Volumekorting mogelijk (vanaf 3 stuks)
- Om hygiënische redenen worden de maskers meestal apart verzonden naar ander textiel -
Hoe heb je dit bericht gevonden? Laat gerust een reactie achter - anders ga je door naar andere bijdragen hier.
